niedziela
Ukraina 2012
Ludowe Towarzystwo Naukowo-Kulturalne oddział Garwolin na czele z p. Zbyszkiem Węgrzynkiem zorganizowało wyjazd na Ukrainę śladami polskości. Pojechało na cztery dni 31 osób, członków towarzystwa. Wspaniałym przewodnikiem, z dużą wiedzą była p. Beata Kost, polka, rodowita lwowianka. Trasa bardzo ciekawa, program napięty, na wszystko nie starczyło czasu. W niedzielę, 22 lipca 2012 zwiedzaliśmy Lwów. Na cmentarzu Orląt Lwowskich złożyliśmy kwiaty i odśpiewaliśmy Hymn Państwowy.
Lwów – miasto i stolica obwodu lwowskiego Ukrainy. Lwów jest położony na pograniczu wschodniego Roztocza (Roztocze Lwowskie) i Wyżyny Podolskiej, nad rzeką Pełtwią. Jest ważnym ośrodkiem przemysłowym, węzłem lotniczym, kolejowym i drogowym. W 2009 liczył 765 668 mieszkańców. Założony ok. 1250 roku przez króla Daniela I Halickiego, który nazwał miasto Lwowem na cześć swojego syna Lwa. W latach 1340-1772 w składzie Rzeczypospolitej, od 1434 był stolicą województwa ruskiego Korony Królestwa Polskiego. Od pierwszego rozbioru Polski w 1772 do 1918 pod zaborem austriackim. W okresie zaborów był jednym z najważniejszych ośrodków nauki, oświaty i kultury polskiej oraz centrum politycznym i stolicą Galicji. Po odrodzeniu Państwa Polskiego w 1918 ponownie w jego granicach jako stolica województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej i jedno z pięciu głównych miast Polski, obok Warszawy, Krakowa, Wilna i Poznania. 1939-1945 - niemiecka i sowiecka okupacja Lwowa, zakończona wygnaniem Polaków z miasta i włączeniem go do Ukraińskiej SRR. Od 1991 w granicach republiki Ukraina. Lwów jako miasto wieloetniczne rozwijał się do wybuchu II wojny światowej we współistnieniu wielu różnych narodowości, oprócz dominującego elementu polskiego, Lwów zamieszkiwali: Żydzi, Ukraińcy, Ormianie, Niemcy, Czesi, Rosjanie i in.
Działa tu Uniwersytet Lwowski (powstały w 1661 roku), Politechnika Lwowska (1844), Lwowska Galeria Sztuki (1897), Teatr Wielki (1900), Polski Teatr Ludowy (1958).
Historyczne centrum Lwowa zostało w 1998 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Obecnie Lwów stanowi główny ośrodek nauki i kultury polskiej na Ukrainie.
Bardzo bogata historia.
Lwów – miasto i stolica obwodu lwowskiego Ukrainy. Lwów jest położony na pograniczu wschodniego Roztocza (Roztocze Lwowskie) i Wyżyny Podolskiej, nad rzeką Pełtwią. Jest ważnym ośrodkiem przemysłowym, węzłem lotniczym, kolejowym i drogowym. W 2009 liczył 765 668 mieszkańców. Założony ok. 1250 roku przez króla Daniela I Halickiego, który nazwał miasto Lwowem na cześć swojego syna Lwa. W latach 1340-1772 w składzie Rzeczypospolitej, od 1434 był stolicą województwa ruskiego Korony Królestwa Polskiego. Od pierwszego rozbioru Polski w 1772 do 1918 pod zaborem austriackim. W okresie zaborów był jednym z najważniejszych ośrodków nauki, oświaty i kultury polskiej oraz centrum politycznym i stolicą Galicji. Po odrodzeniu Państwa Polskiego w 1918 ponownie w jego granicach jako stolica województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej i jedno z pięciu głównych miast Polski, obok Warszawy, Krakowa, Wilna i Poznania. 1939-1945 - niemiecka i sowiecka okupacja Lwowa, zakończona wygnaniem Polaków z miasta i włączeniem go do Ukraińskiej SRR. Od 1991 w granicach republiki Ukraina. Lwów jako miasto wieloetniczne rozwijał się do wybuchu II wojny światowej we współistnieniu wielu różnych narodowości, oprócz dominującego elementu polskiego, Lwów zamieszkiwali: Żydzi, Ukraińcy, Ormianie, Niemcy, Czesi, Rosjanie i in.
Działa tu Uniwersytet Lwowski (powstały w 1661 roku), Politechnika Lwowska (1844), Lwowska Galeria Sztuki (1897), Teatr Wielki (1900), Polski Teatr Ludowy (1958).
Historyczne centrum Lwowa zostało w 1998 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Obecnie Lwów stanowi główny ośrodek nauki i kultury polskiej na Ukrainie.
Bardzo bogata historia.
Kliknij na zdjęcie. powiększy się i pojawią się strzałki do przewijania, u dołu
Cofnij do strony głównej Cofnij do wyjazdy