Miastków Kościelny
Kościoły
Kliknij Strona główna
Miastków Kościelny – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Miastków Kościelny, nad rzeką Wilgą. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Miastków Kościelny.
Po raz pierwszy wzmiankowana w 1417 r. jako wieś "Myastkowa". W 1424 roku założona została tu parafia przez Andrzeja Łaskarza z Gosławic, biskupa poznańskiego. W 1470 r. z fundacji Stanisława Miastkowskiego (Prażmowskiego) wybudowano murowany kościół w stylu gotyku mazowieckiego, pod wezwaniem Nawiedzenia i Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny i Św. Leonarda. Istniał on do 1879 r., potem przebudowany, a w latach 1901–1903 powiększony i całkowicie przebudowany według projektu budowniczego Tadeusza Czerwińskiego.
Miastków uzyskał prawa miejskie chełmińskie w 1472 r., a ich potwierdzenie 4 listopada 1482 r. W charakterze miasta występował jeszcze w 1539 roku, kiedy to ponownie otrzymał potwierdzenie przywileju lokacyjnego, jednak już w spisach poborowych z 1576 r. oraz w lustracji z 1660 roku jest wymieniona jako wieś. Miejscowość została zniszczona podczas potopu szwedzkiego.
Po raz pierwszy wzmiankowana w 1417 r. jako wieś "Myastkowa". W 1424 roku założona została tu parafia przez Andrzeja Łaskarza z Gosławic, biskupa poznańskiego. W 1470 r. z fundacji Stanisława Miastkowskiego (Prażmowskiego) wybudowano murowany kościół w stylu gotyku mazowieckiego, pod wezwaniem Nawiedzenia i Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny i Św. Leonarda. Istniał on do 1879 r., potem przebudowany, a w latach 1901–1903 powiększony i całkowicie przebudowany według projektu budowniczego Tadeusza Czerwińskiego.
Miastków uzyskał prawa miejskie chełmińskie w 1472 r., a ich potwierdzenie 4 listopada 1482 r. W charakterze miasta występował jeszcze w 1539 roku, kiedy to ponownie otrzymał potwierdzenie przywileju lokacyjnego, jednak już w spisach poborowych z 1576 r. oraz w lustracji z 1660 roku jest wymieniona jako wieś. Miejscowość została zniszczona podczas potopu szwedzkiego.
W 1825 r. wieś liczyła 163 mieszkańców. W 1827 roku Miastków Kościelny miał 19 domów i 163 mieszkańców a Miastków Stary 23 domy i 185 mieszkańców. W 1885 r. Miastków Kościelny liczył 21 domów i 291 mieszkańców. Była tu gorzelnia, młyn wodny, tartak, folusz i pokłady torfu. W 1921 r. wieś liczyła 217 mieszkańców, w 1961 r. – 568 mieszkańców.
Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Miastkowie Kościelnym erygowana w XIII wieku. Obecny kościół parafialny murowany, wybudowany w latach 1901-1904, konsekrowany w 1904. Mieści się przy Rynku.
Pierwotny kościół z XIII wieku. U Łukaszewicza "Diecezja Poznańska", t.3, s. 170 czytamy, że w 1470 r. kościół założył Stanisław Miastkowski, parafię erygował w 1474 r. biskup poznański, Andrzej z Bnina. Przy przeróbce kościoła, która miała miejsce w latach 1901-1904, wydobyto z fundamentów kamień z wyrytym rokiem 1281. Obecny kościól parafialny murowany, konsekrował w 1904 r. Bp Franciszek Jaczewski. Styl neogotycki.
W 1825 r. wieś liczyła 163 mieszkańców. W 1827 roku Miastków Kościelny miał 19 domów i 163 mieszkańców a Miastków Stary 23 domy i 185 mieszkańców. W 1885 r. Miastków Kościelny liczył 21 domów i 291 mieszkańców. Była tu gorzelnia, młyn wodny, tartak, folusz i pokłady torfu. W 1921 r. wieś liczyła 217 mieszkańców, w 1961 r. – 568 mieszkańców.
Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Miastkowie Kościelnym erygowana w XIII wieku. Obecny kościół parafialny murowany, wybudowany w latach 1901-1904, konsekrowany w 1904. Mieści się przy Rynku.
Pierwotny kościół z XIII wieku. U Łukaszewicza "Diecezja Poznańska", t.3, s. 170 czytamy, że w 1470 r. kościół założył Stanisław Miastkowski, parafię erygował w 1474 r. biskup poznański, Andrzej z Bnina. Przy przeróbce kościoła, która miała miejsce w latach 1901-1904, wydobyto z fundamentów kamień z wyrytym rokiem 1281. Obecny kościól parafialny murowany, konsekrował w 1904 r. Bp Franciszek Jaczewski. Styl neogotycki.
Miastków był w posiadaniu rodzin: Miastkowskich, Radzymińskich, Prażmowskich, Lasockich. W 1723 r. osada została odstąpiona Janowi Przebendowskiemu, podskarbiemu wielkiemu koronnemu, następnie w latach 1730–1755 – w posiadaniu Franciszka Bielińskiego, marszałka wielkiego koronnego. Od 1767 r. własność Radziwiłłów, od 1820 roku – Bnińskich, od 1845 r. Gąssowskich; a od 1901 r. – Potockich.
Zdjecia z 2009 roku, u dołu.
Zdjecia z 2013 roku, u dołu.
Zdjecia z 2015 roku, u dołu.
Kliknij Strona główna