czwartek
Gmina Sobolew w dniach 30 maja -2 czerwca zorganizowala wyjazd na Ukraine. Autobus i przewodnik - p. Darek - byli z Biura Turystyki Szkolnej w Dęblinie. Obsługa bardzo dobra. W piątek dołączyła do nas miejscowa przewodniczka.
Dziecinin. gm. Fajsławice śniadanie przed granicą przy CPN-ie. Cmentarz wojenny – cmentarz z okresu I wojny światowej znajdujący się w gminie Fajsławice, powiat Krasnystaw. Cmentarz usytuowany przy trasie Lublin - Krasnystaw przy stacji benzynowej. Ma kształt prostokąta o powierzchni około 1800 m2. Cały teren otoczony jest murem wysokości około metra z białej cegły obłożonego czerwoną dachówką. Pierwotnie cmentarz składał się z 12 dużych mogił zbiorowych oraz 175 pojedynczych. Obecnie większość grobów nie jest widoczna. Z prawie 200 żeliwnych krzyży do dnia dzisiejszego zachowało się tylko pięć. Zachowało się także ponad trzydzieści żeliwnych tabliczek z nazwiskami pochowanych. Na cmentarzu pochowanych jest łącznie 8750 żołnierzy poległych w I wojnie światowej w czasie walk w okolicach Fajsławic pomiędzy 28 sierpnia, a 2 września 1914 oraz na przełomie lipca i sierpnia 1915 roku: 5200 żołnierzy niemieckich i austriackich, 3550 żołnierzy armii Imperium Rosyjskiego
We wrześniu 2008 roku Gmina Fajsławice i Austriacki Czarny Krzyż ufundowały pomnik i tablice pamiątkowe poświęcone żołnierzom walczących armii[1].
Żółkiew – miasto w obwodzie lwowskim, siedziba rejonu żółkiewskiego Ukrainy, do 1945 w Polsce, w województwie lwowskim, siedziba powiatu żółkiewskiego. Żółkiew leży na Roztoczu Wschodnim, nad Świną, około 35 km od granicy z Polską. Żółkiew została założona w 1597 przez hetmana polnego koronnego Stanisława Żółkiewskiego. Miasto wraz z zamkiem zaprojektował Paweł Szczęśliwy. Była miastem prywatnym. Prawa miejskie otrzymała 22 lutego 1603 dzięki przywilejowi króla Zygmunta III. Należało później do Daniłowiczów, Sobieskich i Radziwiłłów. Miasto założono na planie nieregularnego pięcioboku z zamkiem oraz rynkiem i przylegającą do niego kolegiatą. Żółkiew otoczona przez mury obronne z czterema bramami (jedna z bram – Zwierzyniecka i część murów zachowały się do dziś). Budowę miasta dokończyła małżonka fundatora, Regina z Herburtów Żółkiewska, która, po tragicznej śmierci Stanisława Żółkiewskiego pod Cecorą w roku 1620 stała się, razem z synem Janem, właścicielką Żółkwi. Następnie miasto przejęła córka – Zofia Daniłowiczowa, a po niej jej córka Teofila, zamężna z Jakubem Sobieskim, kasztelanem krakowskim, którego synem był późniejszy król Jan III. Żółkiew była ulubioną rezydencją króla Jana III Sobieskiego. Król umocnił miasto nowoczesnymi obwarowaniami, dekorował też miasto w stylu barokowym, tu przywoził swoje liczne wojenne trofea. Odbyła się tu m.in. uroczystość nadania królowi Sobieskiemu przez króla Francji Ludwika XIV w 1676 r. Orderu Ducha Świętego, obchody zwycięstwa odniesionego pod Wiedniem i wręczenie w 1684 r. papieskich wyróżnień przysłanych przez Innocentego XI – poświęconego miecza i kapelusza Janowi III, a królowej Marii Kazimierze – Złotej Róży. Zamek odziedziczył syn króla – Jakub Sobieski, który zmarł w Żółkwi w 1737. Od tego czasu zamek popadał stopniowo w ruinę. Przed I wojną światową podjęto próbę jego odbudowy, lecz w 1915 spłonął całkowicie. Ponowną odbudowę rozpoczęto w dwudziestoleciu międzywojennym, jednak nie zdołano jej ukończyć.
Lwów - Cmentarz Łyczakowski i Cmentarz Orląt Lwowskich.
Cmentarz Obrońców Lwowa we Lwowie (także: Cmentarz Orląt) – autonomiczna część cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie. Zajmuje odrębne miejsce - stoki wzgórz od strony Pohulanki. Znajdują się na nim mogiły uczestników obrony Lwowa i Małopolski Wschodniej, poległych w latach 1918–1920 lub zmarłych w latach późniejszych. Często nazywany jest Cmentarzem Orląt, gdyż spośród pochowanych tam prawie 3 000 żołnierzy, większość to Orlęta Lwowskie, czyli młodzież szkół średnich i wyższych oraz inteligencja. Nazywany on był przez Polaków miejscem świętym (Campo Santo).